GALİLEO GALİLEİ İTALYAN LİSESİ GELENEKSEL ÖYKÜ YARIŞMASI ÖDÜLLERİ SAHİPLERİNİ BULDU…
İnsan zekâsı
pek çok buluşu gerçekleştirdi şimdiye kadar. Zekânın bile yapayını buldu,
geliştirdi. Ama yapay olarak ürettiği şeylerden hiçbirine kendisinde bulunan en
önemli özelliği, duyguyu katamadı. İnsandan insana duygu aktarımını sağlayan
tek şey, dün de sanattı, bugün de sanat...
Galileo Galilei
İtalyan Lisesi Kültür ve Edebiyat Kulübünün düzenlediği öykü yarışmasının bu
yılki konusu “Kadın”dı. Yarışmaya, nitelikli öyküleriyle her sınıf düzeyinden
on iki yarışmacı katıldı. Yapılan değerlendirmede, üçüncülük ödülüne, 10 C
sınıfından Elif Berkel “Ateşin İçinde Dans” adli öyküsüyle, ikincilik ödülüne,
9B sınıfından Erva Danişmend “Gül Bahçesi” adlı öyküsüyle, birincilik ödülüne,
9C sınıfından Mey Aybar “Kaç” adlı öyküsüyle layık görüldüler. Yarışmaya katılan
tüm öğrencileri kutluyor, hayatın seslerini dinlemeye devam etmelerini
dileyerek birinciliğe layık görülen öykünün bir bölümünü sizlerle paylaşıyoruz.
KAÇ
…
Zayıf vücudu
ve açlığı yüzünden güçsüz olan kadın, attığı her adımda hayvanlarınkine benzer
bilinçsiz bir çığlık atıyor, isyanını duyurmak istiyordu. Tüm azaları donmaya
meylederken yüreği bir yangın yeriydi yalnız. Cehennemi andırıyordu bedeni
zıtlıkların ortasında çığlık çığlığa. Bütün yaratılmışların yaradanı, yeşil
gözlü ufacık bir temsilcisini beyaz bir ıssızlığın ortasında tüm dişilerin
benzer kaderine ağlatıyordu. Etrafta da kimsecikler yoktu oysa... Kadın,
vücudunda hissettiği son gücü kullanarak koşmaya başladı. Onu bu adama satan
ailesinden, ona ölmeyi tercih ettiren adamdan, on yedi yaşında bir çocukken
zorla ona çocuk doğurtturan hayattan, vücudundaki her morluktan, döktüğü her
gözyaşından, hayatın tüm acımasızlıklarından kaçabilmek için koştu... Koşarken
haykırdı delicesine. İtaat etmedi bu sefer. Bir daha da kimseler görmedi onu.
MEY AYBAR
